//Krzysztof//

Przerażony i otoczony czerwoną mgłą cały drżał a jeszcze do tego zaczęło mu piszczeć w głowie i ciche głosy zaczęły go nakłaniać, żeby zaatakował. Zaczął mamrotać odmowę jednak na to głosy zaczęły na niego krzyczeć a cień teraz zamiast chcąc zaatakować kogoś zwrócił się przeciwko niemu. Z jego oczu spływały neonowe łzy, na palach pojawiły się szpony a mgła zaczęła się skraplać w kulkę. Krzyknął i zaczął szarżować w stronę smoka a kulka lecąca za, nim przemieniła się w włócznię. Podbiegł do smoka i wbił włócznię w brzuch, po czym szybko zrobił odwrót i wściekle patrzał na drapieżnika. Łzy uderzające na ziemię układały się w kanciaste zawijasy a głosy w jego głowie chwaliły go.

Ostatnio edytowany przez Coranidev (2015-01-27 20:46:41)

//Mituso//

Ogień podpalał mu sierść, jednak nie uszkodził narządów wewnętrznych. Syknął z bólu i spojrzał na czarne futro. Będzie musiał trochę poczekać, zanim się wygeneruje. Szybko podbiegł do leżącej klaczy, lecz nic nie mógł zrobić, nawet nalać trochę wody. Po chwili klacz wstała, co uszczęśliwiło pegaza. Znowu się położyła, a on próbował ją podnieść i uciec z nią jak najdalej. Dał radę unieść ją na szyi, a wtedy zsunął ją na grzbiet. Nie chciał otrzymywać więcej obrażeń, toteż wzbił się w powietrze. Miał nadzieję, że Jeremy pójdzie z nimi. Nie chciał w swoim towarzystwie Krzysztofa ani smoka. Wylądował na pobliskiej górze, kładąc klacz w małej grocie. Już do końca życia będzie czuł uraz do tego smoka.
_____________________
Zastopujcie z postami, proszę, bo ja nie nadążam. ;-;

Ostatnio edytowany przez Moyo (2015-01-27 21:07:29)

//Aletheia//

Gdy pegaz zabrał ją w przestworza, ta tylko drgnęła.
-Zabierz mnie stąd... Nie chcę już tam wracać.-powiedziała słabo, i starała się nie spaść z grzbietu Mituso. Potem oparła szyję na jego szyi, i obserwowała widoki. Mimo że zdecydowanie bardziej wolała być na ziemi, nie narzekała. Przyjemny chłód owiewa całe ciało, a ty nie zważasz na problemy na ziemi. Gdyby nie była jednorożcem, mogłaby się do tego przyzwyczaić.  (post równoznaczny jest z wyjściem z tematu, tylko ja nie mogę, bo KTOŚ zabrał konia w powietrze!)

Pisnęła kilka razy lecz mimo krwawienia wydobyła z siebie śmiech,długi i monotonny.Widok własnej krwi nie był niczym niezwykłym,jednak mimo iż była przyzwyczajona do tego widoku jeszcze nie była przyzwyczajona do bólu.Wręcz przeciwnie...ból odpychał ją jeszcze bardziej.
Z rany pociekła strużka krwi która spadła na trawę,spojrzała się na zielsko które ktoś jej podrzucił.Po czym prychnęła,próbowała wstać lecz upadła z fali bólu.Gdy tak leżała wokół niej urosło mnóstwo nieznanych kwiatów,o kolorze czerwieni z pozłacanymi końcówkami.Pachniały niczym miód,ale i dawały ciepło smoczycy której było strasznie zimno (przez utratę krwi).Na szczęście czuła się spokojnie i rany same zaczęły się goić.

Kiedy tak leżała i myślała gojąc swe rany,poczuła że coś się zbliża.Nie bała się,lecz nawet wtedy łuski jej się zjeżyły niczym sierść u kota.Lecz wybuch nagłej złości minął szybko,strach też minął jak za machnięciem różdżki.
Po cóż walczyć skoro może zrobić coś innego?...Musnęła swoim umysłem istotę,i ukazała jej historię...bólu o którym nikt inny prócz niej nie doświadczył.
Wiele strasznych i nie do pomyślenia tortur przeszło przez myśli obydwojga,aż po stratę skrzydeł.Czuł jakby to jemu łamano kości,jak jego mięśnie puszczały by zapać plecy ciepłą strugą krwi.Szybko skończyła pokaz niektórych okropieństw,by nie uszkodzić mu zbyt umysłu od fal bólu.Najgorsze rzeczy wolała pozostawić sobie,niż się nimi dzielić s kimś innym.

Machnęła delikatnie ogonem,jej rozdwojony język zasmakował powietrza.Słyszała istotę która zadała jej więcej bólu,jednak nie czuła urazy do stwora.Weszła głęboko w umysł tej istoty,i kiedy szła przez czarny korytarz widziała mnóstwo niespokojnych myśli.Na ich tle się wyróżniała,nie była czerwona lecz jaśniała białością.Co spowodowało wyciszenie się wielu głosów.Jednak swój umysł skierowała do tego który był przez nie osaczony.
-Magia mroku skaziła twe ciało,jednak...-nabrała nieco powietrza w swoje płuca. -Może ci pomogę,na tyle by ciemne moce ucichły.A także by słuchały cię.Lecz to nie o de mnie zależy,musisz chcieć otrzymać pomoc.

-Zawsze zmieniałam dom i swoje położenie,a i tak trafiłam w ręce złej istoty.- Obróciła łeb ku niemu,jej złota źrenica zmieniała kolor na niebieskawy.Cóż jeszcze spędzała czas w umyśle innej istoty ale wolała z nią pogadać w cztery oczy,więc opuściła drugi umysł i oczy przestały się jarzyć na niebiesko.
-Jeśli zrobiłam coś źle...to tylko z głodu który jeszcze mnie gryzie.Nie każdemu się udaje oprzeć głodowi,szczególnie jeśli nie jadł od miesięcy gdyż uciekał i uciekał...mam dość wszystkiego-machnęła delikatnie ogonem po czym znów położyła głowę,lecz tym razem obróciła się w stronę "kolegi" by móc na niego spoglądać spod przymkniętego oka.

Ujrzała jego lęk,strach który jej także towarzyszył wśród ludzi.Jednak pozwoli sobie na pomoc tej istocie,taką której ona by nie dostała z strony nawet najbardziej dobrego człowieka.
-Słyszysz?...-powiedziała kiedy głosy znowu zaczęły szeptać między sobą -Boją się mnie...ale czy wiesz czemu?...-Delikatnie zbliżyła się a jej światło dotknęło jego,musnęła go niczym matka dotyka swoje dziecko.
-Te istoty zrodziły się z cienia,i ja także mam cząstkę cienia lecz i światła.Zawsze gdy jestem w zaświatach mówią na mnie pani chaosu.Gdyż dbam nie tylko o światło ani ciemność.-Głosy wrzasnęły niczym wstrząśnięte lecz nie zwróciła na nie uwagi.
Zamiast tego wsunęła potrzebującemu,niczym niebo nocą... kamień.Był niczym noc i wyglądał jakby posiadał gwiazdy,dotknęła go czubkiem nosa.I gdy zaiskrzył głosy w pisku i przerażeniu były chłonięte przez kamień.

Wyciszyła się na chwilę,oczy zmieniły się na krwawo rubinowy.Przez jego świat zatoczyła się dziwna fala energii,to bariera.Chciała ochronić tą istotę przed wszelkimi próbami wkradnięcia się w umysł,ale i w ciało tej istoty.Będzie dzięki temu wiedzieć czy coś się złego dzieje z tą istotką,a wtedy dzięki temu jej pomorze.
Choć nie zawsze miała pewność że to się uda,i kiedy tak patrzała na małe światełko przybyli goście.Dwie potężne istoty za jej prośbą zgodziły się chronić umysł i ciało tej istoty,a był to anioł i demon którzy zniknęli w cień umysłu stwora by w razie konieczności mu pomóc.
-Teraz nie musisz się bać...

_________________
No i masz dwie istoty za free >:D

//Jeremy/
Ogier przestał słuchać tego, co mówią inni. Po prostu leżał i patrzył się w niebo.
Ciekawe co robią teraz Aletheia i Mituso?

Ryu niechcący napisał na moim koncie T-T

Ostatnio edytowany przez Aevara (2015-02-01 19:42:44)