Wolnym krokiem wszedl na czarne wzgorza, oddalil sie od nieznajomych, to dobrze, bo od ogarniania ich wszystkich juz troche bolal go leb. Polozyl sie w wyzszych trawach rozmyslajac nas sensem wszystkiego.. Jego maska swiecila sie.. ale na szczescie jego dusza sie nie dzielila, chociaz dookola niego panowala taka atmosfera

Podniosl leb z ziemi, zwrocil go w jej kierunku. Wow.. przyszla za nim, co to sie dzieje..usmiechnal sie nikle, to bylo calkiem.. fajne wiedzac, ze ktos cie na tyle lubi, ze idzie za toba.
- Nie zostalas z nimi.? - Wow jakie spostrzezenie, tak bardzo trafne..

- Mówiłem, Mort. - Utrzymywał wciąż to przybrane imię, chociaż po części można powiedzieć odnosi się do niego. Patrzył na nią rozumiejąc ją w 100%.. sam nie lubił tłumów.. za dużo głosów, za dużo wszystkiego.. W końcu jednak uznał, że jej chyba należy jej powiedzieć. - Naru la Mortis. - Zastrzygł uszami.

- Proszę. - Położył łeb na ziemi z cichym westchnięciem. Tutaj było dla niego całkiem dobrze.. bo cisza była wszech obecna i nie naruszała jego myśli. - Lubię cię. - Przyznał po kilku minutach ciszy, potrzepał uszami zastanawiając się jak długo będzie taki.. miły...

"Dlaczego nie.." Pogrążył się w rozmyślaniach odsuwając od siebie wszystko, chodź wciąż pozostając czujnym. Wszystko wydawało mu się teraz takie dziwne, niezrozumiałe.. nierealne.. przypominał sobie tego wilka z obłędem w oczach i zastanawiał się, czy on też mógłby tak skończyć.. jako psychopata?

"Zamknął oczy" gdy jego maska świeciła coraz bardziej i bardziej.. trwał powolny rozpad jego duszy na dwa kawałki.. chciał zobaczyć co u nieznajomego świrniętego wilka..

Owe ciche piski wyrwały go z zamyślenia.. podniósł łeb spoglądając na towarzyszkę. Trącił ją łbem, wyczuwał że coś nie gra, pewnie koszmar i to nie do końca miły..
- Pentona..

Podniósł się z ziemi niespiesznie, podszedł do niej i łbem podniósł ją tak by już wstała.
- Spokojnie, coś ci się śniło.. co ci się śniło tak w ogóle? - Lekko przechylił łeb patrząc na nią.

- Uhm.. nie szkodzi.. - Jakby na pocieszenie szturchnął ją pychem.. - Może to przez to miejsce.. nie wiem.. - Położył po sobie uszy próbując wszystko jakoś sobie poukładać..

- No cóż, czyli dobrze, że się obudziłaś. - Oblizał się, usiadł, a potem się położył.. był zmęczony.. śpiący.. ale nie mógł spać przecież..