Ośmielona trochę kotka podeszła znów o kilka kroków. Spojrzała na twarze zebranych, łącznie z siedzącym w zaroślach wilkiem. Potem podniosła wzrok na Heliosa. W tym momencie poczuła, że się unosi. Zamknęła oczy, a gdy je otworzyła, widziała przed sobą żółty pyszczek Tay'a.
- Ja mam na imię Gato miauknęła do stworzenia.

Ostatnio edytowany przez Samanva (2014-10-19 11:18:29)

Liście zaszeleściły i niektóre zaczęły spadać. Kiedy tak spadały w dół, zaczęły zmieniać kolory. Kiedy opadły na ziemię, tak jakby "wrosły" w ziemię, a w tym miejscu, gdzie opadły, pojawiły się piękne kwiaty.

Przyglądał się dziwnej hybrydzie o ciele wilka, porożu jelenia i ogonie lwa. Po chwili zauważył spadające liście. Zdziwił się, gdy zobaczył, że wyrosły z nich kwiaty. Przyglądnął się dokładnie jednemu z nich. Z pomocą magii swojego rogu, zerwał kwiat, który natychmiast zmienił się w pył. Spojrzał na resztę wielobarwnych kwiatów.

Zapach kwiatów był przepiękny. Sprawiał, że wszystkie istoty padały na ziemię, wdychając zapach tych roślin. Wszyscy stawali się mili, przyjaźni, nikt wtedy nie chciał walczyć, czując tą woń. Nie wyrządzał jednak większej krzywdy.

- Jakieś dziwaczne, ale wspaniałe kwiaty.
Przyglądnął się jednemu z nich. Po kilku chwilach poczuł ich przepiękny zapach i upadł na ziemię z uśmiechem. Dookoła uniósł się pył. Tayuki mruknął radośnie, wylegując się w trawie i wdychając zapach. Położył się na plecach i zaczął obserwować latający wokół pył i dmuchawce.

Machnęła głową, gdy na głowę spadł jej liść. Zapach kwiatów był mocny i nie przypominał niczego, co Gato kiedyś znała. Zaczęło kręcić się jej w głowie. Położyła się na ziemi. Czemu na innych działa to tak... rozweselająco? zapytała sama siebie. Kotkę zaczęła boleć głowa.

Znów usłyszała jakiś głos. Nic to jednak nie dawało. Może to dlatego, że jestem zwykłym zwierzęciem...? pomyślała Gato. Ból głowy narastał, a kotka z trudem dźwignęła się na łapy. Kołysząc się na boki podeszła do wody. Zanurzyła w niej jedną łapę, a jej ciało przeszedł chłodny dreszcz. Położyła się przy wodzie i uśmiechnęła się. Czyżby to jednak... na mnie działało? zapytała sama siebie i zaczęła tarzać się w mokrej ziemi przy brzegu.

Kotka zaczęła miotać się w wodzie. Wyskoczyła z niej w panice, z wyciągniętymi pazurami. Z mokrym futrem, teraz przylegającym do ciała, kotka wyglądała na chude, przerażone stworzenie. Otrzepała się z wody i spojrzała ze złością na Heliosa.
- A to za co? zapytała próbując zachować spokój.

Ostatnio edytowany przez Yithis (2014-10-19 13:41:03)

Kwiaty uschły, ale zapach nadal wisiał w powietrzu. Woń stawała się coraz bardziej niebezpieczna, albowiem mogła uśpić zwierzęta nawet na kilka lat.

- Musimy stąd iść i to jak najszybciej.
Powiedział Tayuki, wstając. Rozglądnął się. Kwiatów już nie było. Otworzył szerzej oczy, żeby nie zasnąć. Poruszył ogonem, zamiatając pył na trawie, po czym się otrzepał. Mruknął cicho, po czym ruszył powoli w stronę krzaków, coraz bardziej senny.

- Zostaw mnie, ale już! miauczała Gato.
- Sama też potrafię chodzić! dodała. Kotka rzadko wpadała w złość, ale gdy już w nią wpadła, trudno było jej się opanować. Machała łapami z wystawionymi pazurami, aż zaczepiła nimi o policzek Heliosa.

Popędziła za Tayukinem. Nie zauważyła śladowych ilości krwi Heliosa na swojej łapie, ani tego, że go zadrapała. Na razie liczyło się tylko uciec od tych 'liścio-kwaitów' powodujących ból głowy kotki.

Wyszli z lasu. Znaleźli się na Rozległych Równinach, niedaleko łososiowej rzeki. Tayuki rozglądnął się. Spojrzał za siebie, do lasu. Zobaczył biegnącą za nim Gato i Heliosa. Ale gdzie była reszta...?

//zt -> Łososiowa Rzeka//