Tamuka, maszerując tak dotarł w te miejsce. Rozejrzał się za towarzyszem, po czym zobaczył jak na razie pusty krajobraz pokryty śniegiem. - Na wiosnę i lato musi być tu mnóstwo kwiatów...- oznajmił, patrząc w ziemię. Bardzo znał się na roślinach.

- Ach, dziękuję... W zasadzie to w życiu nie otrzymywałem miłych gestów... Zazwyczaj wyzwiska "głupek", "idiota" i inne... A, ja Tamuka. Miło mi.- rzekł i usiadł. Nie rozumiał, dlaczego to właśnie jego spotkało. Dlaczego został wygnany, dlaczego taki się urodził. Przegnał te myśli i właśnie przypomniał sobie o czymś...

Bez słowa wstał i potruchtał na najbliższe drzewo, wskakując na nie i wchodząc na jedną z gałęzi. Pantera spojrzała w niebo i zamknęła oczy.

- Oh , ağam , mən şöhrət layiq deyiləm , çünki ... bütün bu dünya ilə mənə bu canlılar yol göstərmək , lakin uğur və hikmət .... Xahiş edirik, qırmızı ...- rzekł cicho, a po chwili otworzył oczy i zeskoczył z drzewa. Czcił swojego smoka, stwórcę całego świata i istot. W niego wierzył. Po jakimś czasie postanowił odpowiedzieć - Ach, no wiesz... Kiedyś żyłem daleko, na śnieżnej puszczy, lecz stado mnie wygnało... Nie chciało mieć więcej kłopotów... Ale nie wracajmy do tego. Przybyłem tu przypadkowo, akurat cieplejsze klimaty mi odpowiadają.- odparł i usiadł obok Bernata.

- Hmm... Jaka jest tu zwierzyna łowiecka? Jak nazywają się te zwierzęta, które spotkałem w tamtym miejscu? No i jak duże są te tereny?- odparł na słowa Bernata. Zaczął rozmyślać o jego słowach, które według niego były bardzo mądre. Może jego stado jest złe? Nie, na pewno nie. A może on? Na razie nie widział żadnych złych zachowań u siebie... Przestał o tym rozmyślać, czekając na odpowiedź Bernata.

- A, dzięki za odpowiedzi... Wiesz, co do tych wyzwisk... Może ta kraina działa tak na mnie, że czuję się taki... Lepszy? I chyba tu zostanę.- na twarzy pantery pojawił się mały uśmiech. - Co chcesz porobić? Możemy pogadać, pośpiewać...- dodał, siadając przed towarzyszem. Machnął kilka razy ogonem, tworząc ślad w śniegu.

- Hmm... Chodzi ci o cechy charakteru, czy może opowiedzieć ci o roślinach?- spojrzał na towarzysza. Czekając na wypowiedź wziął patyk w pysk i zaczął rysować. W śniegu dało się widzieć obrazek kwiatka. Tamuka podkreślił w nim szczegóły, lecz potem, gdy skończył, zamazał rysunek. - Lubię rysować.- dodał cicho.

- W takim razie opowiem ci o roślinach.- uśmiechnął się. - Widzisz, z kwiatami jest różnie. Jedne są radosne i pną się w górę, a drugie nie mają chęci do życia i więdną. Dlatego ja zawsze mówię roślinom komplementy. Jak nie będziesz rozmawiać z rośliną, to nic z kwiatka nie będzie.- ciągnął dalej. - A i ważne jest utrzymać kontakt z motylami, bo one ślicznie wyglądają! Macie tutaj motyle? No i pamiętaj o ostrożnym stąpaniu po ziemi, bez gwałtownych ruchów.- kontynuował, wstając i chodząc sobie w kółko. Po chwili stanął wpatrzony w dal. - Pomógłbyś mi z zrobieniem ogrodu na wiosnę? Trzeba będzie zacząć zimą, zanim nadejdzie wiosna. Musimy zrobić jakieś ogrodzenie, wejście...- spytał towarzysza i usiadł przed nim.

- Masz rację. Gdy będzie tu tak dużo kwiatów, to często będę tu zaglądać żeby je podlać.- uśmiechnął się do Bernata. Zastanawiał się, co by porobić. - Co teraz porobimy?- spytał się towarzysza. Zaczynało mu być nudno.

Z lekką złością i zdziwieniem patrzył na kreaturę. - N-nie masz złych zamiarów? Kim jesteś?- zadał pytania i patrzył na smoka. Poprawił łapą chustę i oblizał pysk. Było mu trochę nudno.

/Tamuka/
Spojrzał tylko na dziwnego stwora, a potem zaczął znowu rysować. Nie będzie się mieszał w sprawy jakiegoś tam innego zwierza. Zaczął rysować mały kwiatek, a potem cale pole kwiatów-słoneczników, nie widywanych w tej krainie.

Ostatnio edytowany przez Moyo (2015-01-23 21:07:53)