//Bernat//
Wciąż siedział w jednym miejscu, gdy spostrzegł znane mu już stworzenie. Nie podobało mu się, dlatego jego obecność skomentował tylko lekkim westchnięciem i odwrócił łeb. Miał tylko nadzieję, że przybysz nie okaże się być psychopatą.
W tej samej chwili coś usłyszał.

//Zin'dax//
Tym "czymś", był on. Siedział na jednym z drzew i obserwował całą sytuację. Machał ogonem w tę i tamtą stronę, niczym kot obserwujący swoją przyszłą zdobycz. Jednak Zin nie miał zamiaru polować na przebywające tu stworzenia. Był ciekawy. Nigdy jeszcze nie widział kogoś takiego, jak wilk z piórami i łbem na ogonie. Ślina kapała z jego pyska, jak to miała w zwyczaju.

//Zin'dax//
Bacznie obserwował płomienie. Budziły w nim instynktowny strach, jednak nie uciekł. Za bardzo interesowały go te stworzenia. Wydał z siebie cichy syk i wskoczył na wyższą gałąź. W ten sposób przynajmniej oddalił się od ognia i mógł jednocześnie obserwować zwierzęta.

//Bernat//
Uważnie rozejrzał się wokół. Wyraźnie coś słyszał, jednak nie wiedział, co wydało ten dźwięk. Po chwili zauważył coś na drzewie. Może to tylko wiewiórka. -pomyślał. Jednak to coś nie wyglądało, jak wiewiórka.

//Bernat//
Fangtail podniósł się i znów rozejrzał się wokół. Uważnie przypatrzył się stworzeniu siedzącemu na drzewie. Nie, to na pewno nie była wiewiórka. Wiewiórki z reguły nie syczą. Bernat podszedł powoli do drzewa i spojrzał w górę.

//Zin//
Stworzenie to miało długi ogon, zakończony kolcem, długie łapy i dość dziwną głowę. Była to krzyżówka ksenomorfa, stworzenia, o którym każdy słyszał i przed którym każdy czuł swego rodzaju strach, i deinonycha - dinozaura wymarłego dawno temu. No cóż, dziwne stworzenie.
Zin'dax, gdyż tak było mu na imię, zeskoczył na niższą gałąź i przypatrzył się uważnie stworzeniu, które podeszło do drzewa. Mógł skoczyć na niego i w jednej chwili złamać mu kark lub wypruć mu pazurami wnętrzności, jednak coś czuł, że zwierzę nie ma złych zamiarów.
Powoli zeskoczył z drzewa i stanął przed stworzeniem, sycząc cicho. Poruszał ogonem w obie strony. Wpatrywał się w oczy zwierzęcia. Choć sam ich nie miał, wyraźnie można było czuć na sobie jego spojrzenie.
Potem odwrócił łeb w kierunku pantery.

//Tamuka//

Trochę się przestraszył na widok zwierzęcia. Pomyślał, iż może ich nie rozumie i nie umie mówić. Przestał skakać i usiadł spokojnie. Przełknął głośno ślinę, nie wiedząc co robić.

//Tamuka//

Jego uwagę przykuła inna istota, też bez oczu, ale pewnie wzrok posiada. Kiedy stwór zrobił coś na styl uśmiechu, pantera zrobiła to samo. Zwierzę chyba nie ma złych zamiarów. - Umiesz mówić?- zadał pytanie, które brzmiało dość głupio, lecz pantera nie przejmowała się tym.

Stworzenie radośnie machnęło ogonem. Te istoty go akceptowały, nie tak, jak te, które znał kiedyś. Niedaleko wyczuł ptaka. Odwrócił głowę w jego stronę, skulił się, po czym skoczył na niego, łapiąc go do swojego pyska. Wypluł ptaka i przydusił łapą. Po chwili zaczął go zjadać.

Stworek wyczuł kolejnego ptaka. Usiadł, po czym zaczął nasłuchiwać jego ćwierkanie. Po chwili odbił się od ziemi i skoczył w jego kierunku, lądując na panterze. Miauknął cicho, po czym podniósł się i cofnął. Schylił lekko głowę, co miało znaczyć, że przeprasza. Jednak po chwili ptak znów odwrócił jego uwagę. Ponownie skoczył, lecz go nie złapał; za szybko odleciał.

//Coranidev//

Pogrążony w śnie nic nie zauważył, usłyszał czy nawet podświadomie coś wyczuł, że więcej zwierząt się pojawiło. Poruszył końcówką ogona tak, że płomyk nad, nim zgasł i podniósł się powoli a ogon osunął się z jego grzbietu. Ziewnął jak najbardziej rozszerzając szczękę i dopiero teraz się rozejrzał. Teraz irbisowi i niebieskiemu pierzastemu towarzyszyło stworzenie, którego jakoś nie mógł do niczego porównać. Rozejrzał się czy może jakiś niby samotnik dołączył jednak nikogo na razie nie zauważył.

//Bernat//

Skinął lekko głową, jednak nie odpowiedział Tamuce. Wiedział, że pantera sama sobie poradzi, a sam Bernat nie odczuwał większego głodu. Odszedł od drzewa, przy którym stał wcześniej i położył się na śniegu. Ułożył łeb na łapach i przymknął oczy, oddychając głęboko.
Po chwili jednak otworzył je i wstał. Podszedł do towarzysza i usiadł obok niego.
-No więc co teraz? Mamy jak widać większe towarzystwo niż wcześniej. No cóż, przynajmniej nie ma tu szaleńców.
Fakt, nie wiedział, jakie były te stworzenia. Jednak domyślał się, że są to najpewniej zwyczajne zwierzęta, kierujące się instynktem i nieposiadające chorób psychicznych. Oby się jednak nie mylił.

//Zin//

Siedząc na drzewie, obserwował stworzenia. Ogon owinął wokół gałęzi, by w razie czego mógł się na niej utrzymać. Po chwili jednak znów zszedł z drzewa. Wydając z siebie warkot (ciężko byłoby nazwać to warczeniem), podszedł do pantery śnieżnej. Popatrzył na resztki padliny, po czym przerzucił wzrok na irbisa. Warknął i odszedł trochę dalej. Stanął i zaczął patrzeć w las. Jednak zapach mięsa skutecznie rozpraszał jego myśli. Instynktownie wiedział, że gdyby spróbował zabrać padlinę panterze, ta najpewniej by go zaatakowała.

//Zin'dax//

Popatrzył niepewnie na padlinę. Później podniósł głowę i zerknął na irbisa. Instynktownie mu nie ufał, jednak domyślił się, że gdyby pantera chciała go zaatakować, już by to zrobiła. Mruknął i pochylił się nad padliną, zabierając się do jedzenia.

//Bernat//

Z ciekawością obserwował stworzenie. Potem popatrzył na Tamukę. Westchął cicho i odezwał się do towarzysza.
-To jak, siedzimy tu dalej czy gdzieś idziemy?
Ułożył ogon na ziemi, co spotkało się z niezadowoleniem "drugiej głowy", która zaczęła niespokojnie kłapać szczękami.