// Tajemnicze drzewo, które rośnie po środku Lasu Eravor. W pęknięciach w pniu można dostrzec dziwne, zielone światło. Wielu próbowało dowiedzieć się, co to za blask, lecz roślina ma zbyt potężną moc, żeby móc się do niego zbliżyć. Drzewo chroni cały Las Eravor. //

Miała wrócić do Naru.. Ale... coś jej mówiło, że jego już tam nie ma. Westchnęła ciężko zatrzymując się na bezpieczną odległość od drzewa. Uniosła wysoko głowę nasłuchując. Strzygła uszami, a ogonem z przyzwyczajenia odganiała się od natrętów, których nie było. Martwiła się.

Naru szedł przed siebie, nie wiedział gdzie.. nie wiedział po co, był zamotany.. Wydał z siebie gardłowy dźwięk, ale znacznie cichszy, mniej doniosły, lekko przepełniony niepewnością, strachem.. Nogami raz po raz ciągnął po ziemi.. Podszedł do drzewa, zaczął je ścierać porożem.

Usłyszała go. Odwróciła się i nasłuchiwała jeszcze chwilę. Naru..?Pobiegła w tamtym kierunku. Kiedy go zobaczyła, szczerze, ucieszyła się. Podeszła ostrożnie-Om.. Przepraszam...-Zrobiło jej się głupio, że go wtedy zostawiła. Nie powinna tak robić. I nigdy już tak nie zrobi. Obiecała to sobie.

Spojrzał w jej kierunku zaprzestając dewastowania drzewa..
- Nie szkodzi.. - Stracił jakby całą siłę do życia, gdyby miał widoczne oczy.. ich źrenice byłyby straszliwie zwężone. Czuł się dziwnie nieobecny, chociaż próbował się na niej skupić.. Lekko machał ogonem, bezwiednie.

Zauważyła, że coś jest nie tak... Szturchnęła go-Ey.. wszystko gra?-Bała się, że to jakaś choroba. Miała uraz do takich rzeczy. Za wiele Panoxów umarło z powodu epidemii lub zarazy. Uważnie obserwowała jego ciało, szukała jakiś objawów, czegokolwiek.

- Tak.. tak.. - Odpowiedział dość cicho, czasem przez całe jego ciało przechodziły widoczne dreszcze.. - Jestem tylko.. trochę zmęczony..- Mniejsza o to, że przespał ostatnie tygodnie, że był nieobecny.. Przecież każdy ma prawo być zmęczony. Lekko również ją szturchnął, potem zwyczajnie odszedł kawałek i położył się powoli na ziemi.. wyglądał jakby konał.. łeb ulokował na miękkiej trawie..

-Naru...?-Przestraszyła się. Powoli podeszła do niego i położyła się obok. Ciężko sapnęła opierając swoją głowę na jego grzbiecie. Bała się, że straci jedynego panoxa, którego polubiła. Wtuliła się w jego miłą, sztywną sierść.

- Tak malutka..? - Nie podnosił łba.. nie miał zwyczajnie siły, ziewnął wydając z siebie dość piskliwy dźwięk. Nie miał pojęcia co się dzieje, jego naszyjnik się świecił.. ale.. przecież on nie chciał niczego zrobić specjalnego.. nie chciał.. a może? Yh.. - Nie martw się.. wszystko.. jest.. w.. porządku..-

Nie była tego taka pewna. Po jej umyśle myśli biegały niczym ona sama po lesie. Zahaczała w rozmyślaniach o choroby, zwierzęta, duchy, rośliny, magiczne przedmioty...  Przytuliła uszy do swojej szyi. Oblizała się, szarym jęzorem. Uspokajała, ze ten się prześpi i będzie dobrze. Wstaną i pójdą a przebieżkę po lesie.

Podniósł lekko łeb i szturchnął ją.. chciałby ją upewnić w tym, że nic mu nie będzie, że wszystko jest pod kontrolą..
- Zostaniesz ze mną..? - Postarał się lekko do niej uśmiechnąć.. chociaż.. troche..

Gdyby mogła to zapewne przymknęła by oczy uwalniając kilka samotnych łez. Pokiwała głową patrząc na jego pysk. Nie chciała zostać znów sama i tylko widywać jego ducha, tak jak widywała duchy tych, co odeszli z tego świata. Nastawiła jedno ucho w jego kierunku. W tych sekundach wracały do niej okropne wspomnienia strat i nieubłaganych pożegnań. Co jeśli to też się tak skończy?

Znów położył łeb.. jakby poszedł spać.. jego ciało przestało drżeć.. pojawiły się wibracje, dziwne wibracje jakie czuje się od duszy, lecz nie tak silne, jakby to był tylko fragment duszy. Dookoła zrobiło się ciemniej, jakby pojawiła się mgła.. ciemna, gęsta mgła..

Przeszły ją dreszcze. Nie wiedziała czy to wytwór jej wyobraźni czy to się dzieje na prawdę. Podsunęła się troszkę bliżej podkulając ogon. Teraz zaczęła się trochę bać. Nie ukrywajmy. Rozglądnęła się kładąc po sobie uszy.

Jego naszyjnik się lekko uniósł.. świecił.. po kilku chwilach wydawało się, że światło wydobywa się tylko z niego.. pole, jakie wytwarzało było teraz bardzo mocno wyczuwalne.. on dyszał, sapał..

Nie miała pojęcia co się dzieje. To wszystko było dziwne. Nie wiedziała nic o jego zdolnościach, więc myślała, że jej przyjaciel może mieć kłopoty. Nastawiła uszu rozglądając się. Czuwała. Po chwili poczęła wpatrywać się w wisior. Nie wyglądał normalnie i dlaczego się świecił?

Świecenie narastało.. zbierało się dwa metry od nich formując coś, chyba.. panoxa.. Ale nie wiadomo. Na szczęście już po chwili stało się jasne, że to jest on, ale jednak w swojej duchowej wersji, znacznie większej, masywniejszej. Spojrzał na nią, wydał z siebie potężny ryk.. a potem podszedł bliżej.. spoglądał na nią tymi swoimi paczałami.
- Mówiłem.. nie ma co się martwić..

Spojrzała na niego ze strachem w oczodołach. Jakkolwiek by to nie brzmiało. Zastrzygła uszami wstając. Trzęsła się , czuła jak jej nogi zachowują się jak słabe stelaże. Położyła po sobie uszy i podkuliła ogon.-C... co się stało?-Chyba co się stało, lub może co się dzieje. Czuła się przy nim mała i drobna, mimo, iż nie była.

Był w dwóch miejscach.. stojący i leżący, mniejszy i większy. Cóż, czasem nad tym nie panował.
- Przejdziemy się? - Nie wyglądał aż tak strasznie, mimo, że otaczała go delikatna niebieskawa poświata, a całe otoczenie było ciemne jak w nocy.. nie wiedział dokładnie ile to będzie trwało, musiał poczekać.